De volgende maand

Het verhaal van een maand later, maar wat nog steeds niet op internet stond..

En toen waren er al weer bijna vier extra weken om…

In het weekend hadden Niels en ik één dag gewerkt en de vrijdag hadden we afgesproken om met aantal mensen van de compound de woestijn in te gaan. Veel mensen hebben daar een luxe auto voor hun werk en daarnaast een sterke 4 x 4 SUV of een off road truck. We hadden het plan om met een aantal van deze auto’s eens lekker te gaan raggen in het rode zand van de woestijnen hier. Omdat het op het midden van de dag niet uit te houden is in de woestijn zouden we vroeg vertrekken. Half 9 moesten we op de compound zijn en dat betekende dus gewoon 7 uur op.
Het wekkertje gaat, even douchen, korte broekie aan, bakkie zetten en je loopt naar buiten voor een frisse ochtendneus. Het was deur open en gelijk weer heeeeel snel dicht. Een zandstorm… Ons plan van crossen in de woestijn konden we dus wel vergeten, want dat was nu veel te gevaarlijk. Best wel bijzonder zo een zandstorm. Op de foto’s kan je echt goed zien dat de hele lucht geel was van het snijdende zand wat door de lucht heen raasde. S middags zijn we alsnog naar de compound gegaan om gewoon even een bakkie te doen. Normaal rijden de auto’s hier gemakkelijk 120 km/h. Nu was de maximum snelheid zon 50 km/h. Alle auto’s reden met mistlichten en gevarenlicht en nog waren ze slecht te zien. Het straatbeeld was net een verlaten spookstad in een hele dichte mist, heel apart. S avonds toen we weer naar huis gingen was de storm voor een groot deel al weer gaan liggen en was alles bedolven onder een dikke laag stof. Net als een sneeuwbui thuis. Nu geen sneeuw, maar zand.

Ik woon hier nu al twee maanden en het gaat allemaal best aardig met het eten enzo. Tot zo’n twee weken geleden. Ik moest nog even wat laten drukken voor de volgende dag, na het werk. Ik moest heel lang wachten tot het klaar was en om elf uur stond ik weer op de stoep. Ik had deze dag de lunch over geslagen en voor avondeten was ook geen tijd.
Toen het printen klaar was, viel ik dus zowat om en liep het eerste beste snackbarretje binnen en bestelde een mixed grill voor 15 riyals (3 euro). Nou toen was ik de volgende dag dus mooi aan de beurt want dat heeft me een mooie voedselvergiftiging opgeleverd. We zijn nu twee weken verder en ik kan eindelijk weer een beetje normaal naar de wc gaan.

Afgelopen week hadden we heel normaal Nederlands verschijnsel, wat hier bijzonder te noemen is. We hadden wolken in de lucht…
Een paar dagen later hebben we zelf een bui regen gehad. Gemiddeld regent het hier zo’n 4 dagen per jaar. Als het zomers in Nederland voor een langere periode droog is en dan eindelijk een bui komt, ruikt het altijd heel apart. Deze frisse lucht is hier nog een aantal keer zo sterk en alles is weer lekker fris. Het asfalt op de wegen is totaal niet doorlatend en kolken zie hier ook nauwelijks. Het regenwater kan dus nergens heen en dat zorgt voor één grote vieze baggerzooi op de weg. Saudi’s vinden het prachtig en gaan alleen maar harder driften en gek doen op het natte wegdek. Al met al wel grappig om het hele sfeertje zo is mee te maken.

Je kan hier toch wel goed merken dat je als westerling wel een streepje voor hebt op al de andere mensen die hier leven. Een klein voorbeeldje wat ik pas heb meegemaakt…
Vijf keer per dag wordt hier gebeden en dan gaan alle winkels dicht. Als je in de winkel bent en het wordt ‘Salat’, gebedstijd, dan kan je gewoon binnen blijven en wachten tot je naar buiten mag.
Ik kwam uit mijn werk en ging gelijk even door om boodschappen te doen. Salat was net begonnen en ik was dus te laat. Voor de winkel zaten zeker 20 mensen te wachten tot de winkel weer open ging. De manager van winkel kent mij, omdat ik er elke dag kom. Voor mij deed hij de deur open en ik mocht zo naar binnen. Achter mij ging de deur weer op slot. Ik had netjes me boodschapjes gedaan en liep naar de kassa. Er kwam iemand, de kassa ging open, ik kon betalen, de deur werd voor me open gemaakt en minuten laten stond ik weer met boodschappen buiten op de stoep waar ondertussen mensen wel 30 mensen stonden.